میدونی؟,

وقتی فکر میکنم بعد از اینهمه خواستن اومدنت

دوست داشتن اومدنت

خب

تو میای

اما من کیم؟

من کی شدم؟

هیچی!!!

وقتی به این فکر می کنم که موقع اومدنت من هیچی نشدم دلم می خواددق کنه

دق می کنم خداشاهده

بخصوص که اگه بگی خب که چی؟

خب به یاد چی ؟ به نام کی؟

خب چرا هیچی نشدی؟

خب چرا کاری نکردی؟

اونوقت من خیلی بی منطق و مسخره بهت می گم؛

به خاطر تو

به خاطر فکر تو

اینجاست که پای توجیه به میون میاد

چیزی که من هیچ خوشم نمیاد

هیچ خوشم نمیاد

این شبا که پریوش نظریه رو می بینم , یاد اون تصمیمم میفتم

تو صفحه های قبل ازش حرف زدم

اما تصمیمو ادامه ندادم

 اصولا آدم غمگینیم

تازگی به این نتیجه نرسیدم

واقعا انگار من ذاتی غمگینم

کاریشم نمیشه کرد خیلی وقتا

دوست ندارم به خاطرت نابود بشم

حال که تو آدمی نیستی که کسیو نابود کنه

اما آدمی هستی که وقتی به یادتم از خودم فراموش می کنم

از اینکه امروز چند شنبه ست

از اینکه چندوقته فلان کتاب  دستمه اما نخودمش

از اینکه وقت تمدیدشه و جریمه میشم

از اینکه برا پایان نامم کاری نمیکنم

از اینکه سنم رفت بالا و موقعیت کاریم به خطر میفته

از همه ی اینا فراموش می کنم

از خودم فراموش میکنم

اما وقتی تصمیم می گیرم ببوسمت بزارمت کنار , حرکت دارم

جلو میرم

جلو میرم

جلو میرم

هرچند که تو این خطوط دارم پایین میام!

تو    خوبی

اینو از فضولیام راجبت فهمیدم

اما آخرین بار که دیدمت خیلی غمگین بودی

لاغر شده بودی

دفه قبلشم همینطور البته اونجا فقط غمگین بودی

فقط غمگین بودی

یه غم بزرگ که منو دیوونه کرده و تا امروز خوب نشدم

دوساله که دیوونمو خوب نشدم

ازت گله نمی کنم

گله ندارم

خودتو ناراحت نکن

خودتو به خاطر من

به خاطر حرفام ناراحت نکن(البته اگه به اینجا سر میزنی، چون فقط یه بار ومدی فقط یه بار سرزدی, اینو از تنها پیامی که برام گذاشتی فهمیدم)

خودتو ناراحت نکن

خودتو به خاطر من

به خاطر حرفام ناراحت نکن

برو جلو

امیدوارم منم برم جلو همیشه حتی وقتی بیادتم

بدون اینکه خودمو فراموش کنم

بدون اینکه تورو فراموش کنم